Walaupun pergerakan sebelum perang dunia kedua tidak Berjaya
membebaskan tanah melayu daripada belenggu penjajahan, namun pergerakan ini berjaya meninggalkan beberapa kesan
positif sebagai satu asas kepada kemerdekaan pada tahun 1957.
Kesan yang pertama ialah, fahaman kebangsaan, kedaerahan dan
kenegerian dapat dihapuskan dan diwujudkan pula semangat kekitaan. Kesan kedua
ialah orang melayu amat menyedari bahawa mereka memang ketinggalan dalam bidang
ekonomi di negara mereka sindiri berbanding dengan kaum imigran. Seterusnya,
mereka menyedari tentang kepentingan pendidikan bagi pencapaian mobiliti
sosial. Atas kesedaran ini kaum petani dan nelayan mula menghantar anak-anak
mereka ke sekolah-sekolah melayu dan inggeris. Kesan akhir dan terpenting ialah
kegiatan pergerakan kebangsaan ini teah diteruskan selepas perang dunia ke dua
terutamanya yang berpendidikan inggeris seperti raja chulan dan dato onn
jaafar, sehingga Berjaya mendapat kemerdekaan dari pihak inggeris. Antara lain
ialah kemunculan parti-parti – parti politik yang tersusun seperti Parti
Kebangsaan Melayu Malaya(PKMM) dan Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu (UMNO).
Perpaduan kaum juga dapat diwujudkan kesan daripada perkembangan nasionalisme
ini. seterusnya, kesan nasionalisme dapat menyuburkan rasa cinta akan negara dan tanah air. nasionalisme juga dapat menyedarkan orang-orang melayu bahawa mereka mesti menggunakan kebijaksanaan mereka dalam membuat keputusan bahawa orang melayu tidak mahu dijajah dan hidup dalam kemunduran selama-lamanya.
TERBAIIIIKKKKKK
ReplyDeleteape2 pon tq
Mantap jiwa
ReplyDeleteAduhh, mantrap
ReplyDeleteTERBAIK BTW TQ
ReplyDelete